|
Odwiedzając nas warto skorzystać z okazji i zobaczyć kilka ciekawych miejsc:
Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny w Inowrocławiu
Tężnia uzdrowiskowa
Park Solankowy
Pijalnia Wód - Palmiarnia
Kościół Świętego Mikołaja
Kościół św. Mikołaja Biskupa Sanktuarium MB Łaskawej w Pieraniu
Kruszwica - Mysia Wieża
Kruszwica - Kolegiata św. Piotra i Pawła
|
Kościół Imienia Najświętszej Maryi Panny w Inowrocławiu, tzw. Ruina – najstarszy kościół Inowrocławia i jeden z najstarszych na Kujawach, sięgający metryką końca XII wieku. Pełni funkcję kościoła parafialnego, a od 2008 r. nosi tytuł bazyliki mniejszej.
Jest to kościół w stylu romańskim, pochodzący z końca XII lub początku XIII wieku. Znaczna, jak na kościół jednonawowy, szerokość korpusu pozwala przypuszczać, że pierwotnie planowano podział wnętrza na trzy nawy, który nie został jednak zrealizowany. W XV wieku prezbiterium zostało przedłużone w kierunku wschodnim, a półkolista apsyda zastąpiona zamknięciem wielobocznym, opiętym przyporami. W końcu XVIII w. odbudowano częściowo zawaloną wieżę południową i ponownie przebudowano prezbiterium, zamykając je ścianą prostą. Zniszczony w pożarze 1834 roku, kościół znajdował się w stanie ruiny. W latach 1901-1902 został poddany rekonstrukcji (z inicjatywy księdza Antoniego Laubitza) według projektu Juliusza Kothego, konserwatora zabytków prowincji poznańskiej. Oprócz usunięcia skutków pożaru odtworzono wtedy m.in. półkolistą apsydę. Kolejną restaurację, połączoną z dalszą reromanizacją, budowla przeszła w latach 50. XX w. W obecnej bryle kościoła najbardziej autentycznymi częściami są przyziemie wieży południowej i północny mur nawy.
Kościół jest budowlą orientowaną, murowaną z granitowych ciosów, z partiami wież powyżej przyziemia zbudowanymi z cegły. Jego prostokątny, jednonawowy korpus, od strony wschodniej zamyka krótkie prostokątne prezbiterium zakończone półkolistą apsyda, a od strony zachodniej fasada z dwiema wieżami. Nawa przekryta jest płaskim drewnianym stropem. W kruchcie południowej, w przyziemiu wieży, zachowało się oryginalne sklepienie krzyżowe zbudowane z kamienia. Na ścianach (zwłaszcza na zewnętrznej ścianie północnej) zachowały się płaskorzeźby przedstawiające groteskowe maski ludzkie i diabelskie, przedstawienia fantastycznych zwierząt i krzyży. Przedstawienia te pełniły funkcje apotropaiczne – miały chronić święte miejsce przed złymi duchami.
Wśród wyposażenia najcenniejsza jest gotycka rzeźba Uśmiechniętej Madonny i Dzieciątka Jezus datowana na lata ok. 1370-1380, umieszczona w ołtarzu głównym.
  [źródło: wikipedia]
|
|
| Tężnia uzdrowiskowa
|
| Tężnię uzdrowiskową oddano do użytku we wrześniu 2001 roku. To inhalatorium solankowe, które przyciąga nie tylko walorami leczniczymi lecz także oryginalnością konstrukcji. Działanie tężni jest bardzo proste: solanka jest pompowana na najwyższy poziom budowli, po czym swobodnie spływa po gałązkach tarniny ulegając przy tym odparowaniu. Dzięki temu powietrze wokół tężni nasycone jest jodem i mikroelementami, powstającymi wskutek ociekania solanki i działania ruchu powierza. Wytworzony w ten sposób aerozol służy profilaktyce i wspomaga leczenie schorzeń górnych dróg oddechowych, chorób tarczycy, schorzeń alergicznych skóry, obniża poziom ciśnienia tętniczego.
Inowrocławska tężnia ma kształt dwóch połączonych ze sobą wieloboków, mierzy 9 metrów wysokości i ponad 320 metrów długości. Taka konstrukcja najkorzystniej zapewnia wytwarzanie aerozolu solankowego i zapobiega jego rozpraszaniu. Na całej długości tężni znajduje się taras widokowy, z którego można podziwiać panoramę Parku Solankowego i części miasta. Taras widokowy czynny w okresie letnim od 9.00 do 19.00. Przebywanie w odległości minimalnej od tężni (ok. 30 m) nie powinno trwać jednorazowo dłużej niż 15-30 minut, w celach leczniczych zaleca się korzystanie z inhalacji co najmniej dwa razy dziennie.
|
  [źródło:inowroclaw.pl] |
|
| Park Solankowy
|
|
Inowrocław jest nie tylko „miastem na soli”, lecz także miastem zieleni i kwiatów. Najpiękniejszym i najbardziej charakterystycznym terenem zielonym, uznaną wizytówką miasta jest park uzdrowiskowy, zwany Parkiem Solankowym lub Solankami. Park Solankowy ma powierzchnię ok. 85 ha i mieszczą się tu wszystkie obiekty uzdrowiskowe i sanatoria, tężnia (zobacz też zakładkę "Tężnia solankowa"), muszla koncertowa i tereny rekreacyjne, w tym m. in. korty tenisowe, park linowy, siłownia terenowa dla dorosłych i plac zabaw dla dzieci, minigolf i stoliki do gry w szachy. Na skraju parku jest także teatr letni dla ok. 1500 widzów.
Co roku w Solankach wysadza się ponad 110 tys. sadzonek kwiatów, z których komponowane są przepiękne, bajecznie kolorowe, starannie pielęgnowane dywany kwiatowe. Kolejnych 45 tys. roślin sadzi się na miejskich kwietnikach i trawnikach.
|
   [źródło:inowroclaw.pl] |
|
|
Pijalnia wód - Palmiarnia
|
Perełką Solanek jest Pijalnia wód-Palmiarnia „Inowrocławianka”. Wybudowana w urokliwej scenerii parku, tuż za Ogrodami Papieskimi, jest miejscem chętnie odwiedzanym zarówno przez inowrocławian jak i gości naszego miasta. Oprócz palmiarni i pijalni wód dla zwiedzających udostępniony jest mały skansen - Chata Kujawska, w której czas zatrzymał się dawno temu...
Spacerując wśród palm i bananowców można raczyć się wodą mineralną „Inowrocławianką”, potocznie przez mieszkańców miasta zwaną wodą młodości. Systematyczne picie drugiej wody – leczniczej „Jadwigi” nie tylko uzupełnia braki minerałów w organizmie, ale też pozytywnie wpływa na pracę układu pokarmowego.
W kompleksie znajduje się również kawiarnia, gdzie pachnie świeżo zmieloną kawą. Warto skusić się na choćby jeden z bajecznych deserów...
[źródło: inowroclawianka.com.pl]
|
    |
|
| Kościół Świętego Mikołaja w Inowrocławiu
Kościół Świętego Mikołaja w Inowrocławiu, zwany Inowrocławską Farą - rzymskokatolicki kościół parafialny mieszczący się w Inowrocławiu, przy ulicy Księdza Bogdana Gordona.
Jest to świątynia gotycka, trzynawowa z XIV wieku, oszkarpowana, kilkakrotnie przebudowywana, podczas okupacji pruskiej przez pewien czas zamieniona na magazyn. Sklepienie gotyckie zachowało się tylko w prezbiterium. Wyposażenie wnętrza utrzymane w stylu barokowym, ambona nosi cechy renesansu.
Od 18 lipca 1941 do końca II wojny światowej, pod posadzką zakrystii, ukrywane były Relikwie Św. Wojciecha z Gniezna. Relikwie przewiózł z Gniezna od Ks. Edwarda van Bleriqa (wikariusza generalnego archidiecezji gnieźnieńskiej) do ks. Paula Mattauscha (proboszcza fary inowrocławskiej) Urban Thelen – podoficer Wehrmachtu.
|
|
|
Kruszwica - Mysia Wieża
Około 16 km na południowy wschód od Inowrocławia.
Istnieje kilka legend związanych z Mysią Wieżą. Nazwa nawiązuje do legendy o Popielu, legendarnego władcy Polski, wygnanego przez księcia Polan, Siemowita (przodka Mieszka I). Legenda ta jest przytoczona w Kronice polskiej Galla Anonima. Historia ta jednak miała się wydarzyć prawie czterysta lat przed wybudowaniem obecnej wieży, a lokalizuje ją w tym miejscu dopiero Kronika wielkopolska. Popularna teoria mówi, że legenda prawdopodobnie została przejęta ze źródeł zachodnioeuropejskich, gdyż podobne podanie o złym władcy, pożartym w wieży przez myszy, istnieje na terenie Niemiec i dotyczy Mysiej Wieży w mieście Bingen am Rhein. Jednak jak wykazał Jacek Banaszkiewicz, podana przez Galla Anonima legenda o pożarciu władcy przez myszy nie mogła zostać zapożyczona z Niemiec, gdyż pojawia się wcześniej, na etapie powstawania "mysich legend" i jest ona po prostu elementem praindoeuropejskiej spuścizny symbolicznej.
[źródło:wikipedia]
|
|
|
Kruszwica - Kolegiata św. Piotra i Pawła
Około 16 km na południowy wschód od Inowrocławia.
Jeden z najlepiej zachowanych zabytków architektury romańskiej w Polsce znajdujący się w Kruszwicy.
Budowla zachowała prawie nienaruszony układ przestrzenny i bryłę, poza przebudowaną w XVI wieku fasadą zachodnią. Wnętrze w całej swej surowości i prostocie form w wysokim stopniu nosi cechy autentycznej bazyliki romańskiej. Czas budowy kolegiaty w Kruszwicy to lata 1120-1140. Pierwotnie była prawdopodobnie siedzibą biskupstwa, które około 1148 przeniesiono do Włocławka. Kolegiata jest trójnawową, filarową bazyliką zbudowaną na planie krzyża łacińskiego. Wzniesioną ją z granitu i piaskowca. Posiada pięć absyd o różnej wielkości i jedną ceglaną wieżę.
[źródło:wikipedia]
|
|
| Kościół św. Mikołaja Biskupa Sanktuarium MB Łaskawej w Pieraniu |
| Około 17 km na wschód od Inowrocławia.
Kościół św. Mikołaja Biskupa Sanktuarium MB Łaskawej w Pieraniu – jeden z dziewięciu kościołów w dekanacie inowrocławskim II. W samej budowli znajduje się obraz MB Pierańskiej, który został koronowany w 1722 roku. Kościół jest unikatową budowlą drewnianą.
[źródło:wikipedia]
|
|
|
